Ulewanie czy refluks?

Ulewanie czy refluks ? Jako położne i doradczyni laktacyjna często w domu u pacjentów zajmujemy się rozpoznaniem nieprawidłowości w rozwoju noworodka czy niemowlaka. Najważniejsze kryteria: 

Ulewanie to częste zjawisko u niemowląt, wynikające z niedojrzałości ich układu pokarmowego. Choć zazwyczaj jest to proces fizjologiczny, odpowiednie techniki karmienia mogą pomóc w jego redukcji. Koniecznie zapytaj położną o sposoby karmienia dziecka ulewającego, lub skorzystaj z porady laktacyjnej certyfikowanej doradczyni laktacyjnej. Czasami ulewanie wynika z błędu w technice karmienia. 

Prawidłowe pozycje do karmienia. 

Karmienie piersią:

Pozycja naturalna (biologiczna): Matka leży w pozycji półleżącej, a dziecko jest ułożone na jej brzuchu. Taka pozycja sprzyja naturalnemu przystawieniu się do piersi i może pomóc w zmniejszeniu ulewań.

Karmienie butelką: 

Pozycja półsiedząca: Trzymaj dziecko w pozycji półsiedzącej, z główką lekko uniesioną. Taka pozycja pomaga w kontrolowaniu przepływu pokarmu i minimalizuje ryzyko ulewania.

• Pozycja boczna: Czasami zaleca się karmienie dziecka w pozycji bocznej, co może również pomóc w redukcji ulewań.

Dodatkowe wskazówki:

• Unikaj przekarmiania: Karm dziecko częściej, ale mniejszymi porcjami, aby uniknąć przepełnienia żołądka.

• Odbijanie po karmieniu: Po każdym karmieniu trzymaj dziecko w pozycji pionowej przez około 10-15 minut, aby umożliwić odbicie połkniętego powietrza. Jeśli maluch nie może odbić, a po odłożeniu jest niespokojny, unieś go jeszcze raz; zazwyczaj odbije od razu.

• Spokojne otoczenie: Karm dziecko w spokojnej atmosferze, unikając pośpiechu i stresu, co może zmniejszyć ryzyko połykania powietrza podczas jedzenia. Te maluszki będą przybierały na wadze i nie przedstawiały niechęci do jedzenia. 

Kiedy mówimy o refluksie?

Refluks żołądkowo-przełykowy u niemowląt to cofanie się treści żołądkowej do przełyku, które może objawiać się częstym ulewaniem. W większości przypadków jest to zjawisko fizjologiczne, związane z niedojrzałością układu pokarmowego dziecka, i ustępuje samoistnie w miarę jego rozwoju. Jednakże, jeśli obserwujesz u swojego dziecka poniższe objawy, warto skonsultować się z pediatrą:

• Obfite ulewania po każdym posiłku

• Chlustające wymioty

• Płaczliwość i drażliwość podczas karmienia, ale też niepokój i brak snu po karmieniu 

• Brak apetytu lub niechęć do przyjmowania pokarmu, odginanie się od piersi 

• Słabe przybieranie na wadze lub utrata masy ciała

• Krztuszenie się, kaszel, chrypka

• Nawracające infekcje górnych dróg oddechowych i ucha środkowego

Te symptomy mogą wskazywać na chorobę refluksową przełyku, która wymaga konsultacji lekarskiej i odpowiedniego leczenia.

Przyczyny refluksu mogą wynikać np z rozwoju jeszcze w życiu płodowym. Silnym czynnikiem może być stres w ciąży i palenie tytoniu u matki. 

Rzadki przypadek: Zwężenie odźwiernika

W rzadkich przypadkach, uporczywe wymioty mogą być objawem zwężenia odźwiernika (pylorostenozy). Jest to wrodzona wada anatomiczna, polegająca na przerostowym zwężeniu odźwiernika, która najczęściej objawia się między 2. a 4. tygodniem życia dziecka. Charakterystyczne objawy to:

• Chlustające, obfite wymioty treścią pokarmową – występujące bezpośrednio po posiłku lub już w trakcie karmienia.

• Wzdęcie nadbrzusza

• Utrata masy ciała lub zbyt wolny jej przyrost

• Guz wyczuwalny w okolicy odźwiernika (tzw. objaw oliwki)

• Odwodnienie, skąpomocz, zmniejszenie liczby oddawanych stolców

Dziecko z pylorostenozą jest często stale głodne, je łapczywie, może być niespokojne i pobudzone lub przeciwnie – przysypiające. W diagnostyce wykorzystuje się badanie ultrasonograficzne (USG), które pozwala na ocenę grubości i długości mięśniówki odźwiernika. Leczenie polega na zabiegu chirurgicznym, tzw. pyloromiotomii, który jest całkowicie skuteczny i pozwala na powrót do normalnego karmienia. 

Pamiętaj, że każde dziecko jest inne, dlatego obserwuj jego reakcje i w razie wątpliwości skonsultuj się z pediatrą lub położną lub doradczynią laktacyjną.

Położna CDL Karolina Wyrembek-Urban